کد مطلب:1058 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
جاهائی که فقط قضای روزه واجب است
مسأله 1697 ـ در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و كفاره واجب نیست: اول ـ آنكه روزه دار در روز ماه رمضان عمداً قی كند . دوم ـ آنكه در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی كه در مسأله (1639) گفته شد تا اذان صبح از خواب دوم بیدار نشود . سوم ـ عملی كه روزه را باطل می كند بجانیاورد، ولی نیت روزه نكند، یاریا كند، یا قصد كند كه روزه نباشد، یا قصد كند كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد. چهارم ـ آنكه درماه رمضان غسل جنابت را فراموش كند و با حال جنابت یك روز یا چند روز روزه بگیرد . پنجم ـ آنكه درماه رمضان بدون اینكه تحقیق كند صبح شده یا نه، كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده. و نیز اگر بعد از تحقیق با اینكه گمان دارد صبح شده، كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده قضای آن روز بر او واجب است . بلكه اگر بعد از تحقیق شك كند صبح شده یانه و كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، واجب است كه قضای روزه آن روز را بجا آورد. ششم ـ آنكه كسی بگوید صبح نشده و انسان به گفته او كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است. هفتم ـ آنكه كسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نكند، یا خیال كند شوخی می كند و كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده است. هشتم ـ آنكه كور و مانند آن به گفته كس دیگر افطار كنند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است. نهـم ـ آنكه در هوای صاف به واسطه تاریكی یقین كند كه مغرب شده و افطار كند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است. ولی اگر در هوای ابر به اطمینان اینكه مغرب شده افطار كند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست. دهـم ـ آنكه برای خنك شدن، یا بی جهت مضمضه كند، یعنی آب در دهان بگرداند و بی اختیار فرو رود. ولی اگر فراموش كند كه روزه است و آب را فرو دهد، یا برای وضوی نماز واجب مضمضه كند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
مسأله 1698 ـ اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود، یا آب داخل بینی كند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
مسأله 1699 ـ مضمضه زیاد برای روزه دار مكروه است. و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
مسأله 1700 ـ اگر انسان بداند كه به واسطه مضمضه بی اختیار، یا از روی فراموشی آب وارد گلویش می شود، نباید مضمضه كند.
مسأله 1701 ـ اگر در ماه رمضان، بعد از تحقیق یقین كند كه صبح نشده و كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، قضا لازم نیست.
مسأله 1702 ـ اگر انسان شك كند كه مغرب شده یا نه، نمی تواند افطار كند. ولی اگر شك كند كه صبح شده یا نه، پیش از تحقیق هم می تواند كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد.
مسأله 1698 ـ اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود، یا آب داخل بینی كند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
مسأله 1699 ـ مضمضه زیاد برای روزه دار مكروه است. و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
مسأله 1700 ـ اگر انسان بداند كه به واسطه مضمضه بی اختیار، یا از روی فراموشی آب وارد گلویش می شود، نباید مضمضه كند.
مسأله 1701 ـ اگر در ماه رمضان، بعد از تحقیق یقین كند كه صبح نشده و كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، قضا لازم نیست.
مسأله 1702 ـ اگر انسان شك كند كه مغرب شده یا نه، نمی تواند افطار كند. ولی اگر شك كند كه صبح شده یا نه، پیش از تحقیق هم می تواند كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد.